การบรรลุธรรมด้วย IPAD

ไม่ใช่มาโฆษณาขายของ และคำว่า IPAD ก็ไม่ได้หมายถึง IPAD แต่หมายถึง อุปกรณ์ที่ทำงานในลักษณะเดียวกันทั้งหมด วันนี้เราอาจจะไปคิดว่าเสียงคำสอนครูบาอาจารย์ทั้งหลายเป็นไฟล์ MP3 ภาพทั้งหลายไปดูจาก YOUTUBE หนังสือแม้นแต่พระไตรปิฎกก็ไปโหลดมาจาก web ต่างๆ เอาสิ่งสมมุติออกไปแล้วเราจะพบความจริงที่แสนอัศจรรย์ : แม้ในสมัยพุทธกาล พระอานนท์เป็นอสีติมหาสาวกผู้เป็นเลิศด้านพหูสูตร ท่านเป็นผู้ได้ยินได้ฟังคำสอนจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามากที่สุด ดังมีคำกล่าวว่า พระไตรปิฎกทั้ง ๘๔๐๐๐พระธรรมขันธ์ มาจากพระอานนท์ถึง ๘๒๐๐๐ แต่เราลืมอะไรไปรึเปล่าว่า ทั้ง ๘๔๐๐๐ พระธรรมขันธ์นั้นทุกวันนี้สามารถถูกบรรจุเอาไว้ใน IPAD รวมทั้งการสาธยายจากผู้รู้มากมาย และการจัดหมวดหมู่ การเรียงลำดับเป็นไปอย่างไม่เคยมียุคใดทำได้มาก่อน การค้นคว้าสืบค้นเป็นไปชั่วพริบตา เรารู้จากIpad มากมายซึ่งถ้าดูเฉพาะปริมาณ เราอาจได้ยินคำจากพระโอษฐ์มากกว่าพระอานนท์ซะอีก เราได้ยินพระพุทธเจ้าตรัสกับพระสารีบุตร ตรัสกับพราหมณ์ ตรัสกับนางวิสาขา เราวิ่งกลับไปมาได้ระหว่างอดีตอนาคตภายใต้เวลาแห่งปัจจุบัน เสียงคำสอนทั้งหลายที่เรากำลังฟัง พ่อแม่ครูบาอาจารย์ ไม่ว่าหลวงปู่ หลวงตา สายพระป่าก็ดี แม้นท่านพุทธทาส หลวงพ่อเอี้ยน และครูบาอาจารย์ทุกๆท่านทั้งที่มรณภาพไปแล้วและยังมีชีวิตอยู่ก็ดี นั่นคือเรากำลังฟังท่านอยู่ เสมือนท่านเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์วันนั้น แต่นี่คือการย้อนอดีตพวกเรากลับไปอยู่ต่อหน้าท่าน (โดยไม่ใช่การปรุงให้เคลิ้มนะ แต่เมื่อเสียงว่างจากความหมายแห่งตัวตน เสียงทั้งหลายว่างอิสระ-ใครเข้าคอร์สให้นึกถึงสื่อไก่ย่าง ส้มตำ-จูบลิง) ไม่ว่าเราจะอยู่ในเหตุการณ์วันนั้นที่สวนโมกข์ ภูจ้อก้อ วังสันติบรรพต หรือที่ใดๆในโลกหรือไม่ก็ตาม ท่านเหล่านั้นกำลังแสดงธรรมอยู่จริงๆในเวลานั้นซึ่งก็คือเวลานี้ฯลฯ  เราได้เข้าไปอยู่ เข้าไปฟังเป็นหนึ่งในวันนั้น หากการเข้าใจธรรมมีได้ในขณะที่คนในเหตุการณ์เกิดขึ้นได้ เราก็ได้เช่นกัน เพราะเราได้เปรียบที่จะฟังซ้ำกี่ครั้งก็ได้ สามารถหยุดหาข้อมูลในคำที่เราไม่เข้าใจความหมายได้โดยใช้ Google ซึ่งง่ายดายมาก วันนี้หากเรานำความอัศจรรย์ในความได้เปรียบนี้มาใช้ มนุษย์วันนี้แทบจะได้เปรียบเทวดาด้วยซ้ำ เราเดินทางกลับสู่อดีตด้วยการถอยไปฟังการแสดงธรรมครั้งใดๆในอดีตได้ โดยไม่ต้องเดินทางไปด้วยซ้ำ เพียงใช้ปลายนิ้วสัมผัส เพียงเราตั้งใจ ตัดการปรุงแต่งถึงแหล่งกำเนิดเสียงออก เพราะเสียงจะว่างแล้วนั่นคือคำสอนที่ทรงคุณค่าเป็นอย่างยิ่ง วันนี้มนุษย์รู้อนาคตก่อนที่เราจะไปถึงสถานที่นั้นหรือสถานการณ์นั้นแล้วเช่นกัน หากท่านจะเดินทางไปที่ไหนในประเทศหรือในโลก ท่านรู้ได้ว่าอากาศที่นั่นเป็นอย่างไร อะไรกำลังเกิดขึ้นที่นั่นบ้าง ถนนไหนรถติดรถไม่ติด ไปทางไหนถึงจะเร็วโดยไม่ต้องใช้ฌานเลย แต่เรากำลังปล่อยให้ความเคยชินอันเกิดจากความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี่ที่เป็นนวัตกรรมซึ่งก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆวันละนิด สร้างความเคยชินของชีวิตจนเห็นมันเป็นธรรมดาไป นี่ล่ะที่พวกเราอาจพลาดสิ่งที่ได้เปรียบที่สุดและปล่อยให้มันผ่านไปเฉยๆโดยไม่ได้อะไรเลย วิทยาการวันนี้แม้จะเดินหน้าไปจนสามารถรู้ถึงความคิดคน ฝังความคิดใดๆในคนให้เขาคิดหรือตอบอย่างที่เราต้องการได้โดยไม่ต้องนั่งสมาธิเลย แต่นั่นไม่ได้ทำให้เราพ้นทุกข์ หากเราถอดถอนสมมุติที่ปิดปังออก ก็จะเหลือแต่อายตนะภายนอกคือรูปบ้าง เสียงบ้าง มากระทบกับอายตนะภายในคือตา หูของเราวิญญาณที่เข้าไปแปลค่าก็อย่าโง่ให้การปรุงแต่งไปบดบังว่าเสียงมาจาก IPAD ให้พ้นจากการถูกบดบังด้วยการแปลรูปและเสียงนั้นเป็นเพียงสิ่งที่ออกมาจากเครื่องอิเล็คโทรนิค ท่านจะสามารถเข้าถึงสภาพไร้กาลเวลา ไร้จากข้อจำกัดว่าสิ่งนี้มากจาก web เมื่อนั้นท่านจะได้รับประโยชน์สูงสุดจากยุคปัจจุบันอย่างแท้จริง หากอุปกรณ์เหล่านี้ทำให้ผู้คนเข้าไปยึดติด เสพติด ด้วยเกมส์ ด้วยเฟซบุ๊ค ด้วยสิ่งเย้ายวนใจ พวกเราจะใช้อาวุธของศัตรูนี่ล่ะ พิฆาตศัตรู หนทางแห่งการพ้นทุกข์ พ้นด้วยปัญญามีปัญญาหยิบอุปกรณ์ในโลกมาใช้ประโยชน์ในการเดินทาง ท่านสามารถมีคำสอนเดินทางไปกับท่านตลอดเวลา เวลาวิเวกอยู่ในป่าฟังคำของพระพุทธเจ้า ก็เท่ากับนั่งต่อหน้าพระพักตร์แล้วปฏิบัติตามคำแล้ว วันนี้จะเป็นจุดเปลี่ยนที่ฆราวาสผู้ใฝ่ธรรมจะได้โอกาสพลิกสถานการณ์ที่เป็นรอง ขึ้นมาเป็นต่อ ผมรับรองได้ว่าอนาคตอีกในนานในชั่วชีวิตนี้ จะมีฆราวาสทีใฝ่ในการปฏิบัติบรรลุธรรมจำนวนมหาศาล เพราะความได้เปรียบนี้ แต่ต้องภาวนาย้อนกลับเข้ามาที่กายใจนี้เพื่อให้รู้แจ้งให้ได้ว่ามันไม่ใช่"เรา" วันหนึ่งอาจมีคนเห็นท่านก้มลงกราบ IPAD เขาอาจหัวเราะด้วยความไม่เข้าใจ จริงๆแล้วท่านไม่ได้กราบ IPAD ท่านกำลังก้มลงกราบ..พระธรรม ทุกวันนี้ท่านกราบ..หิน..เหล็ก..พระพุทธรูป หรือ กราบพระพุทธเจ้า