คนเราไม่รู้อริยสัจ

เป็นคำถามที่ดี คนเราไม่รู้อริยสัจ เคยได้ยินพระพุทธเจ้าตรัสใช่ไหม อริยสัจที่คนเห็นนั้นต่างระดับกันตามภูมิธรรมของแต่ละคน   คนทั่วไปเห็นทุกข์ รู้ทุกข์แค่ความรู้สึกเป็นทุกข์ นั่นเป็นพื้นฐานไม่สามารถบรรลุธรรมได้ เพราะทุกข์ในอริยสัจไม่ใช่ความรู้สึกทุกข์ แต่เห็นขันธ์เกิดดับเป็นทุกข์ นี้เป็นเบื้องต้นของพระโสดาบัน จนเห็นไปถึงสรรพสิ่งเป็นอนัตตา การเข้าไปยึดถือเป็นทุกข์ จนปล่อยความยึดถือไปได้ถึงจุดหนึ่งจะตันตอน พระอนาคามี จะรู้สึกว่าปล่อยจนหมดปัญญาปล่อยแล้ว แต่ไม่หมดทุกข์ เพราะทุกข์มาจากจิตยึดตัวมันเอง จึงมีความรู้สึกเป็นของเรา สัญโยชน์ตัวที่10 จึงเป็นอวิชชา   ยายยิ้มเป็นรู้แจ้งด้วยวิธีธรรมชาติด้วยการมีไม่มีอะไรน่าเอา น่าเป็นจนถอดถอนตัวตนได้ นั่นเป็นจุดเปลี่ยน ไม่ใช่ความรู้สึกสุข ทุกข์ แต่เป็นการถอนความเห็นแก่ตัว คนทั่วไปที่ว่าดีมีสุขนั่นเป็นกูสุข แต่ยายยิ้มสุขจากการหมดความยึดถือ ผิดกันไกล   คนทั่วไปแค่ความรู้สึกสุขที่เป็นกูสุข แต่อริยบุคคลสุขไม่ได้มาจากการมีสมาธิ การได้ของที่ต้องการ แต่สุขจากการละตัวตน ไม่ว่าจะมีอะไรหรือไม่มีอะไร ได้อะไรหรือไม่ได้อะไร เป็นอะไรหรือไม่เป็นอะไร จะเป็นมะเร็งพิการ อัมพาต ญาติเสีย ลูกตาย ใครจะอยู่ใครจะไป ใครจะด่าใครจะชม ใครจะช่วยใครจะไม่ช่วย ไม่มีวันทุกข์ เพราะมันเป็นเช่นนั้นของมันเอง