ลูกของนักโทษ

ลูกนักโทษ เกิดในคุก ตนเองไม่ได้ทำผิดอะไร มีสิทธิเข้าออกได้ แต่ด้วยความที่เกิดมาแล้วมีสิทธินั้นและก็มิได้เห็นคุณค่าใดๆในสิทธินั้น ทั้งๆที่ประตูคุกก็เปิดอ้าอยู่ แต่ไม่เคยคิดจะออกไปทั้งๆที่ออกได้   จนเปลี่ยนพัศดีเรือนจำคนใหม่ กฎระเบียบใหม่ไม่อนุญาตให้ใครๆเข้าออกคุกได้อีก ถึงเวลานั้นลูกนักโทษนั้นจึงร้องแรกแหกกระเชิง อ้างว่าตนเคยได้สิทธินี้มาก่อน ตอนนี้ตนต้องการจะออกแล้ว ไม่อยากอยู่ในนี้แล้ว แต่ได้รับคำตอบว่า สิทธิของเจ้าหมดไปแล้ว   หมดไปในวันที่...ศาสนาในพระสมณโคดม สิ้นสุดลง...เจ้าจะต้องอยู่ในนี้ไปอีกชั่วกาลอันยาวนาน จนกว่าจะมีผู้มีบารมีมาเปิดประตูให้อีกครั้ง ตอนเจ้าได้สิทธินั้นอยู่ แต่กลับไม่ใช้สิทธิในเวลาที่ยังมีโอกาส แล้วจะมาร้องขอความเห็นใจจากใคร..เจ้าคนเขลา....คนอย่างเจ้าสมควรอยู่ในนี้ล่ะ   2013-04-09