เป็นกำลังใจให้เพื่อนของเราที่ประสบภัย

กราบเท้าอาจารย์ประเสริฐ ที่เคารพเป็นอย่างสูง   ขอบคุณอาจารย์ประเสริฐ ที่ห่วงใย และ เป็นกำลังใจ ให้พวกเราเสมอมา ตอนนี้บ้านเปา ทั้ง สาม หลัง ซึ่งอยู่ในเขตเสื่ยง คือ ดอนเมือง และหลักทุ่งสองห้อง ได้ท่วมหมดแล้ว ปริมาณน้ำก็สูงขึ้นเรื่อย ๆ ค่ะ ที่บ้านอาศัยอยู่ปัจจุบัน ก็ได้โยกย้ายคุณแม่ ของโชคไปพัทยาเรียบร้อย ส่วนเปาตัดสินใจกลับมาฮ่องกง ก่อนที่จะไม่สามารถออกมาได้ ไม่อยากขาดงาน เพราะตอนนี้เปาต้องเป็นหลักของบ้าน ค่ะ ส่วนคุณโชค ตัดสินใจอยู่ที่บ้านทุ่งสองห้อง คอยช่วยเหลือเพื่อนบ้าน เนื่องจากเรามีเรือ ค่ะ   "คนเราเมื่อตอนมาก็มากันตัวเปล่าทั้งนั้น มาตอนนี้กลับไปสู่ความไม่มีบ้างมันก็ไม่ตาย ของนอกกายทั้งนั้นทรัพย์สินข้าวของจมน้ำจมไป อย่าให้จิตใจจมน้ำจมทุกข์ไปด้วย แต่จิตใจต้องไม่จมทุกข์ตามมันไป"   ได้เกิดมาเจอธรรมของพระพุทธเจ้า และ ได้เจออาจารย์ประเสริฐ ผู้ซึ่งได้ถ่ายทอดพระธรรมของพระพุทธองค์ ให้เข้าใจ ได้มาก ก็โชคดีมหาศาลแล้ว ค่ะ   ด้วยความเคารพอย่างสูง เปา และ โชค   ขอแสดงความเสียใจและเห็นใจเป็นอย่างยิ่ง ต้องอยู่ได้นะ ที่ท่วมไปนั้นเป็นของที่มีไว้ใช้ในโลก เปานั่งแท็กซี่ไปสนามบิน แท็กซี่ก็ไม่ต้องเป็นของเรา พอไม่เป็นของเราเขาขับกลับไปเป็นอย่างไรเราไม่ได้หวนไปคิดถึงเลย ของที่ว่าเป็นของเราเพราะเราซื้อ ก็เพราะเราซื้อเราถึงไปยึดเอา ที่แท้เราเช่ามาใช้ต่างหาก ตอนนี้ปล่อยมันไปก่อน แล้วค่อยกลับมาจัดการเมื่อถึงเวลา   ถ้าใจหวนคิดขึ้นมาให้สังเกตดูใจจะทุกข์ ค่อยๆละไปเรื่อยๆ ฝึกให้เกิดปหานสัญญาคือสัญญาในการละ ทุกข์ได้ตอนคิด เบื้องต้นหยุดคิดไม่ทุกข์ เอาลมไปแทรกกลางไว้ วันหน้า เพราะยึดคิดเป็นของเราจึงทุกข์ เมื่อปล่อยคิด คิดให้ตายก็ไม่ทุกข์ นั่นแหละที่สุดแห่งทุกข์   ไม่ทิ้งธรรมนะ เป็นกำลังใจให้ ประเสริฐ อุทัยเฉลิม     ขอลงหน่อยเถอะ..ไม่ใช่ว่าเพราะเป็นศิษย์น้องหรอก แต่เป็นความประทับใจจริงๆ พี่ครับ ใจผมไม่ค่อยมีอะไรต้องห่วง ผมผิดไหม?   1.ของไม่มีทรัพย์สินมีน้อย  และย้ายขึ้นที่สูงเท่าที่ึคฤหาสหลังนี้จะทำได้อิอิ.. รถก็เอาไปจอดบนทางด่วนแล้วถ้าเป็นรถเราเองคงจอดเตี้ยกว่านี้อันนี้เขาให้ยืมมาก็เลยต้องรักษาเป็นพิเศษ หากน้ำท่วมก็ซ่อมบ้านไป   2.คนรอบตัว ไม่มีใครให้ห่วงเพราะได้พูดคุยกับอาปาแม่อาโกว ลูกน้อง คนที่ใกล้ตัวเพื่อส่งข่าวกันก็ทำแล้ว เพื่อให้ทุกคนไม่ต้องตระหนกและเป็นห่วงเราเกินจริง ถือว่าเป็นการดูแลจิตใจกัน (ทั้งที่จริงแล้วผมรู้สึกว่าผมไม่จำเป็นต้องคุยเลยก็ได้เพราะเราokแต่กลัวว่าเขาจะห่วงเราเกินไป)   3.ไม่มีอะไรห่วง ห่วงผูกคอผูกขาก็ไม่มี   4.กิจการพันล้านทัวร์มหาชน ลูกค้าโทรมายกเลิก รีบอนุโมทนาทำให้เลยเพราะเขาเดือดร้อน รีบคืนเงินให้เขา รีบช่วยเขา เขาร้องไห้ถามว่าทำไม ไม่เสียหายเหรอให้ผมหักตังค์ค่าเสียโอกาส ผมบอกว่าคุณก็เดือดร้อน คุณกับเราลมหายใจเดียวกันตายก็จบ และขอบคุณที่บอกว่าคุณเดือดร้อน เราจะได้ช่วยกัน ธุรกิจคือธุระของศุภกิจอะไรช่วยกันได้ไม่ต้องขอก็จะทำให้ เงินคือกระดาษ ตอนนี้เงินยังหาซื้อมาม่าไม่ได้เลย   5.เหลือแต่เอาแรงกายช่วยเหลือคนอื่นๆเช่นกรอกทราย ช่วยอะไรที่ช่วยใครได้เพราะทำแล้วมันสบายใจดี และก็ไม่ประมาทในสิ่งที่ไปทำ ไม่ประมาทความคิดของตนเอง ทำอะไรอยู่ในศีลในธรรมสร้างเหตุที่ดีไว้ ตามควรตามพี่บอกตาม อาจารย์สอนมา   เหมือนคนมีเวลาว่าง มันไม่มีอะไรในใจเลยเหมือนเป็นวันหยุดธรรมดา คนที่ท่วมผมเข้าใจเขาคงเป็นทุกข์กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า แต่คนที่กลัวก็ดี เพื่อไม่ประมาทและจะได้เสียหายไม่มาก ดีกว่าปล่อยปละละเลยแล้วมาอ้างทำใจ แต่หลายคนก็กลัวเกินไปเขากลัวอะไรกันเหรอพี่ กลัวไม่มีกินเดี๋ยวก็มี กลัวไม่มีเงินทำงานก็มี กลัวทุกอย่างไม่เหมือนเดิม แล้วอะไรเหมือนเดิม กลัวเหนื่อย อ้าว!กลัวใจเป็นทุกข์ดีกว่าไหม ลองนึกดูเยอะๆแล้ว. หากจะกลัวผมว่าผมกลัวแต่เรื่องนอกตัวครับ มันก็แค่น้ำท่วม ถ้าผมตกน้ำก็ต้องเปียกก็ถูกแล้ว   เตรียมพร้อมเท่าที่ทำได้ เตรียมใจคือฝึกใจ. เตรียมตายหากมาถึง ผมว่า3อย่างนี้สำคัญสุดๆ   มีแต่เจลใส่ผมและครีมกันแดดเท่านั้นที่ทำให้ผมเป็นทุกข์อิอิ..แต่ถ้ามันไม่มีผมออกจากบ้านไม่ได้ โง่ทุกข์(ฟรี)ครับพี่   ขอบคุณสำหรับธรรมะที่ทำให้ทุกอย่างสงบสุขเหมือนเดิม   ศุภกิจ ศิษย์พี่หมี   ตั้งแต่บวชมาเพิ่งเห็นว่าใช้ได้ก็วันนี้ล่ะ..สาธุ