Real Time ได้ล่ะก้อหมดสงสัย

ภพชาติมีจริงไหม? ทำผิดตกนรกหรือ? คิดชั่วตกนรกหรือ? คิดดีเป็นเทวดา? หากวันนี้ทุกอย่าง Real Time เช่น นั่งๆแล้วเบื่อ นั่งเผลอๆเหม่อๆ ภูมิของเราคือเดรัจฉาน ลองนึกภาพว่านั่งอยู่ที่เก้าอี้ตอนนี้ แล้วสภาพร่างกาย(หยาบ)ของเรา Transform ไปเป็นหมา นั่งเป็นหมาแทน (นึกภาพหมานั่งดูซิ ตอนนี้เราเปลี่ยนไปเป็นหมาแล้ว นั่งเป็นหมานานแค่ไหนแล้วแต่ๆละคน) อยู่ๆสติระลึกว่าเผลอไป กลับมาเป็นคนอีก นั่งๆไปสักพักชักหิว อยากกินส้มตำรสแซ่บๆกลิ่นมะนาวนำออกแนวเปรี้ยวหวาน กุ้งแห้งตัวโตๆ เผ็ดพอได้เลย (ตอนนี้กลิ่นออกมาจากจอแล้ว น้ำลายสอเลย ปรุงไหมล่ะ??) ตอนนี้กายหยาบของเราก็กำลัง Transform เป็นเปรตแล้ว สังเกตดูว่าลำตัวของเรายาวออกๆ ขาที่เคยสั้นๆเริ่มยาวกว่าขาเก้าอี้แล้ว แขนก็ยาวเกินกว่าจะวางบนโต๊ะอีก หากนั่งๆอยู่มีใครทำให้ไม่พอใจ กายของเราก็จะเปลี่ยนไปตามใจอีกคือ โกรธ แค้น เริ่มเปลี่ยนเป็นสัตว์นรกแล้ว ใจร้อนผ่าวบีบคั้น เหงื่อแตก มือสั่น ภูมินี้รุนแรงเพราะเห็นไหมว่ากายมันจะเปลี่ยนจริงๆเพื่อให้เป็นสัตว์นรก ตัวแดงควันออกหู เมื่อจิตใจของเราอยู่ในภูมิใด ภพของเราในขณะนั้นก็จะเป็นอย่างนั้นจริงๆ เชื่อไหมล่ะ?? ถ้าไม่เชื่อย้อนดูตัวเองนะว่า เวลาเพื่อนให้ของขวัญมาเราชอบใจมีความสุขกับของนั้น วันใดที่เพื่อนเราเผาเรื่อน เราโกรธเพื่อน หากเห็นของชิ้นนั้นอีก เราจะไม่อยากมองเลยหรือเอาออกไปให้พ้นๆ ถามจริงๆเถอะว่าของขวัญมันเปลี่ยนไปจากวันแรกอย่างไรหรือ..เปล่าเลย ใจเราต่างหาก แปลว่าหากใจเราเป็นอย่างไรโลกรอบตัวเรา (ภพ)จะเป็นอย่างนั้นไปด้วย วันไหนทะเลาะกับแฟน เวลาไปทำงานจะรู้สึกที่ทำงานหรือคนที่เราพูดคุยด้วยมันขวางหูขวางตาไปหมด นั่นคือใจท่านอยู่ในภูมิสัตว์นรก ภพรอบตัวท่านก็เป็นภพของสัตว์นรก ถ้านับกันที่จิตล้วนๆ ท่านอยู่ในภพภูมิสัตว์นรกแล้ว ถ้านับรวมกายเข้าไปด้วยมันจะกึ่งๆเพราะกายหยาบเปลี่ยนไม่ได้ทันทีจึงยังคง รูปของคนไปก่อน จนกว่ากายนี้หมดสภาพ มันจะได้โอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงไปสู่กายที่สมควรโดยก่อร่างสร้างขึ้นมาจากที่ สั่งสมไว้ไม่เคยหายไปไหนทั้งๆที่ตอนนี้ท่านลืมเรื่องนั้นไปแล้วด้วยซ้ำ วันนี้คุณเป็นมนุษย์รึยัง ท่านเลือกเกิดเองนะ จัดการได้ก็ไม่จัดการ มัวแต่ไปโทษคนอื่น แล้วเกิดมีใครปล่อยวางความยึดถือ เห็นแล้วว่า เราไม่มี กายไม่ใช่เรา จิตไม่ใช่เรา ไม่เกิดความรู้สึกปรุงแต่งให้เห็นผิดเป็นเราอีก เขาผู้นั้นจะไม่ทุกข์กับอะไรๆได้อีกเลย ภพตอนนั้นเขาจะเป็นอะไรดี ภูมิของเขาควรจะเป็นอะไร แล้วเขาจะเกิดเป็นอะไรอีก หากเขาไม่เป็นอะไร ไม่เอาอะไร อะไรจะเป็นเชื้อเกิด รู้แล้วนะว่า เรา ควรละอะไร ละเปรต ละอสุรกาย ละสัตว์นรก ละเดรัจฉานในตัว สร้างภูมิมนุษย์ ภูมิเทวดา สร้างพรหมให้เกิดในใจ แล้วปล่อยวางภูมิทั้งหลายที่เป็นกุศลอีกครั้ง แต่ไม่เลิกทำกุศล(อย่าเข้าใจผิด) เห็นแจ้งในความจริงว่า (ใจ)ยึดอะไรก็ทุกข์ทุกที (ใจ)ไม่ยึดไม่ทุกข์ (ใจ)ยึดดีติดดีก็ยังไม่พ้น เหนือดี ไม่เอาดี แต่ไม่เลิกทำดี เมื่อนั้นล่ะ ดีจริง อยากปฏิบัติธรรมให้ก้าวหน้า เอาแบบสั้นๆ ง่ายๆ ทำได้จริง.. ถือศีลซิ..ใครๆก็ทำได้ อย่าอ้างโน่นอ้างนี่ ทำเลยจบ อะไรกระทบไม่ว่าทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ รู้ทันแล้วกลับมารู้ลม..ทำได้ถ้าพยายามตั้งใจ ทำไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็ดีขึ้น รู้ประมาณในการกิน..กินเท่าที่จำเป็น ไม่ใช่กินเพราะอยากกิน..ทำไม่ได้หรือ ไม่ได้ก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ แต่ถ้าได้ รู้อิริยาบทต่างๆไปทั้งวันให้มาก จะเกิดเป็นสติสัมปชัญญะ เริ่มหาที่เงียบๆ หรือที่ๆสัปปายะอยู่แล้วละอกุศลหรือคร่ำควรญที่เกิดขึ้นจนอกุศลข้างในสงบ แล้วนั่งสมาธิ จนเห็นว่าสรรพสิ่งล้วนเกิดดับไม่ว่าจะ กาย ความรู้สึก โลภ โกรธ หลง มีเหตุเกิดก็เกิด หมดเหตุก็ดับ จนหมดความยึดถือ เพราะมีเหตุเกิดก็เกิด หมดเหตุก็ดับ เมื่อหมดเหตุเกิดก็ไม่เกิด เมื่อไม่เกิดก็ดับอยู่อย่างนั้น ดับไปมากๆดับไปตลอด ดับจนไม่เกิดอีก ก็จบกันไม่เอาด้วยแล้วทุกข์ทั้งหลาย นี่ล่ะทางลัดสั้น ไม่ฟังเหตุผลของใครใดๆทั้งสิ้น เหตุผลทั้งหลายมาจากกิเลส ความจริงแท้ไม่ต้องพิสูจน์ พระอาทิตย์มีอยู่แท้ๆแต่คนตาบอดนั่งเถียงกัน สร้างทฤษฎีพิสูจน์กันอุตลุด แล้วคนตาบอดส่วนใหญ่สรุปว่า ดวงอาทิตย์ไม่มี บางกลุ่มสรุปว่า ไม่มีทางที่จะมีใครมองเห็น บางกลุ่มบอกว่าเราทุกคนก็เห็นอยู่ทุกวันว่ามันมืดตลอดจะมีดวงอาทิตย์บ้าบอ ที่ไหนแล้วอะไรคือดวงอาทิตย์ เป็นแค่คนตาบอดคนหนึ่งเพ้อฝันขึ้นมาลอยๆ จึงสรุปแบบชัดเจนแน่นอนว่า ดวงอาทิตย์ไม่มีอยู่จริง ถ้าท่านเป็นคนตาดีท่านจะทำอย่างไรดี ก.ไปดีกว่า ข.พิสูจน์เถอะนะ..ได้โปรด ค.อดทนอยู่กับคนตาบอด พูดไม่หยุด หวังว่าสักวันหนึ่งน่าจะมีใครเข้าใจแล้วดวงตาของเขาจะเกิดขึ้น ง.เถียงสุดใจขาดดิ้น ไม่ว่าท่านจะตอบข้อใด จะทำให้ท่านเข้าใจคำๆหนึ่งอย่างลึกซึ้งไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ นั่นคือคำว่า พระมหากรุณาธิคุณ ของพระบรมศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า