เราอยู่ที่ไหน? เราอยู่ที่จิต

เพราะจิตมี "เรา" เราจึงมีจิต เพราะจิตมี "เรา" เราจึงคร่ำครวญ เราคร่ำครวญจึงเกิดเป็นทุกข์ ทุกข์เกิดเพราะมี"เรา" พอไม่มี"เรา" ข้างในก็เงียบ ข้าวในไม่เงียบก็เพราะมี "เรา" คร่ำครวญเพราะจิตบีบคั้น จิตไม่เป็น"เรา" ก็ไม่บีบคั้น วันนี้หยุดคร่ำครวญ "เรา"ก็ถูกชำระ จนพอจะคร่ำครวญ สติก็ระลึกทัน จน"เรา"หายไปไม่มีคร่ำครวญ จนหมดคร่ำครวญ แต่ไม่หมด"เรา" จนหมด "เรา" ก็หมดกัน