เจ้ากรรมนายเวร

ลูกฉันสร้างแต่ความเดือดร้อนไม่ได้หยุด สามีนี่มีแต่เรื่องร้อนใจ ที่ทำงาน มีคนที่คอยจองล้างจองผลาญกันอยู่เรื่อย ทำอะไรก็ไม่ขึ้นเลย สงสัยเคยทำอะไรกับใครไว้แต่ชาติก่อน   พวกนี้คือเจ้ากรรมนายเวร ใช่ไหม? เพราะคนทั้งหลายที่พูดถึงทำให้ทุกข์ ลูกดี เพื่อนดี สามีดี เราไม่ได้ใช้คำว่าเจ้ากรรมนายเวรกับพวกเขา   หากเรากินข้าวแล้วเจออาหารเป็นพิษจน ส่งโรงพยาบาล แต่ด้วยอาการที่หนักมากไม่สามารถรักษาทัน และตายในที่สุด ทุกคนจะลงความเห็นว่าซวยจริงๆ ทำอะไรมาถึงขนาดเจ้ากรรมนายตามมาเอาชีวิตแบบนี้ ส่วนพระบรมศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เสวยสุกรมัทวะบ้านนายจุนทะ และทรงพระประชวรอย่างหนัก จนในที่สุดดับขันธปรินิพพาน   สองเหตุการณ์นี้มีความเหมือนกันและต่างกันที่ตรงไหน? เหมือนกันตรง เหตุการณ์ที่รับประทานอาหารเข้าไป จนอาหารเป็นพิษถึงแก่ความตาย หากนี่เป็นวิบาก ทั้งสองเหตุการณ์รับวิบากแบบเดียวกัน แต่ความต่างกันอยู่ตรงที่ คนธรรมดา ทุกข์ แต่พระพุทธเจ้าไม่ทุกข์ สองกรณีนี้ต่างกันที่ ทุกข์ ดังนั้นใครทำให้ทุกข์ คนนั้นแหละเป็นเจ้ากรรมนายเวร คนธรรมดามี อวิชชา พระพุทธเจ้าหมดอวิชชาแล้ว   ถ้าอย่างนั้นเจ้ากรรมนายเวรที่แท้จริงคือ อวิชชา   ข้อสังเกต หากท่านอยู่ในห้องนอนแล้วกลางคืนไฟดับ อากาศร้อนเพราะแอร์ไม่ทำงาน ท่านหงุดหงิด แหมซวยจริงๆ เวรกรรม แต่หากเสียเงินไปเข้าซาวน่าในฟิตเนส กลับนั่งครึ่งชั่วโมง เหงื่อไหลไคลย้อยไม่บ่นสักคำ แถมว่าที่นี่ร้อนดี   ทุกข์อยู่ที่ร้อน หรือทุกข์อยู่ที่โง่   สรุปถ้าไม่มีทุกข์ ก็ไม่มีเจ้ากรรมนายเวร วิบากมีอยู่ของมันตามเหตุตามปัจจัย แต่ด้วยความเข้าใจในอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา จนปล่อยวางเหตุของทุกข์ แล้วเจ้ากรรมนายเวรอยู่ไหน..ฮึ เพราะอะไรๆก็เป็นของมันเช่นนั้นเอง..เฮ้ออออ